තනිකඩ හිතද සෝ ගී ගයති.

සරදම් සිහින සිනා මල් කිනිති,

බිඟු වැල් දෙබර සමනල් රඟති,

බිඳු දිය සිහිල අහසෙන් බසිති,
තනිකඩ හිතද සෝ ගී ගයති.

සිත සැතපෙන්නෙත් ඔබ සමගයි

හිරිවැටෙන හීතලත් හෙමින් ඇදී
හොයන්නෙ මගෙ තනි හිතමයි
තනි හිතට අහම්බෙන් ගොඩ වැදී
එය තියන්නෙ නෙත යට කදුලයි

ඒ කඳුලු කතාවේ පද වැකී
ගෙතෙන්නෙ තනි හිත මතමයි
ඒ තනිවුනු හිත තව තව රිදී
ඇදෙන්නෙ ඔය ඇස් පමණයි

ආදරබර ඇස් කියනා කවී
ගැයෙන්නෙ තනුවක් නැතිවයි
ඒ කවියට සන්ගීතය දි දී
මට ඇහෙන්නෙ දුක්බර හැඬුමයි

ඔය නීල නුවන් යුග පෙනිපෙනී
ඇස් පතන්නෙ ඔය නිල් නෙතුමයි
නෙතු අතරින් බොඳ වී ගියත් ඔහේ
හිත සැතපෙන්නෙත් ඔබ සමගයි

ී

උතුරු වසන්තම්..

තල් අරණේ හිස් අහසට අලුත් ඉරක් පායලා
පන් පැදුරේ පත් ඉරුවට සොදුරු සිහින පුරවලා

ලේ ඉහිරුණු වැලි තලයේ රක්ත වර්ණ හෝදලා
අබ්බගාත පරවියාට අලුතින් තටු ලියලලා

තල් යායේ වෙඩි හුළගට නිවුනු පහන් දල්වලා
මල් යායක සිහින රැගෙන මල් මී බිගු ඉගිලිලා
වස්සානය හංගාගත් හිස් අහසම පුරවලා
වහින්න මල් වැහි පිට වැහි උතුර දකුණ එක්වෙලා

pransa haadhu

සරාගී නුවන් කැල්මේ -මගේ රතු දෙනෙත් බැඳිලා,
සිනාසෙන දසන් අස්සේ - ප්‍රන්ස හාදු වැල් මැවිලා,
කියඹු වැල් දිගේ නලලේ - පොරබදයි සිහින මැවිලා,
සිහින ඉහිරිලා අඳුරේ - ඉකිබිඳියි සිතම ගිනිලා,

ඒ හිතක තරම්...

වැහි කෝඩ අරන් නල හමන තරම්,
ඒ නලට හොරෙන් හිත හඬන තරම්,
දුක් හිතට හෙමින් ඔබ එබෙන තරම්,
ඒ ඔබෙන් ලැබූ ආදරේ තරම්,
ඇය දන්නෙ නෑ ඔබෙ සෙනේ තරම්..

ඔබ සිහින් සිනිදු සලු සැදූ තරම්,
ඒ සිනිදු සරින් සිත වෙලූ තරම්,
සිත හඬන වෙලේ සිත හැදූ තරම්,
ඇගෙ සුසුම් පොදත් දන් නෑ තවමත්,
ඒ සුසුම් තවත් සිත දවන තරම්..්